ANDA FIKIR TS KHALID TAK PANDAI POLITIK.....
Pagi tadi, saya ada baca satu artikel berkaitan dengan TS Khalid ibrahim. Artikel itu, secara lojiknya, memang boleh masuk akal. Maka saya perturunkan artikel ini untuk dikongsi bersama.
Posted by ShaifulAnuar Sulaiman
Sejak Pilihan Raya Kecil (PRK) Dewan Undangan Negeri (DUN)
Kajang disengajakan, ramai di kalangan ahli PKR yang menyokong dengan hujah
bahawa langkah tersebut terpaksa dilakukan kerana kelemahan berpolitik Tan Sri
Khalid Ibrahim, menteri besar Selangor.
Mereka memuji Khalid hebat dalam pentadbiran, tetapi pada
masa yang sama, mengeji beliau tidak mahir berpolitik.
Apakah betul dakwaan mereka?
Menaikkan rizab Selangor
Mari kita bermula dari 2008. Khalid dilantik menjadi menteri
besar Selangor dan mendapati kerajaan Selangor yang kaya sebenarnya miskin.
Duit kerajaan entah ke mana meskipun Datuk Seri Dr Khir Toyo boleh memiliki
mahligai di Shah Alam.
Tiada jalan lain bagi Khalid. Sama ada beliau mencari jalan
untuk meningkatkan pendapatan kerajaan negeri Selangor ataupun beliau merayu
dan membiarkan diri diperas ugut daripada segi kewangan oleh kerajaan
persekutuan yang masih di bawah Umno.
Bagi Khalid, untuk melawan kemaraan dan kacauan Umno di
Selangor, kerajaan Selangor Pakatan Rakyat mesti mempunyai dana yang bukan
sekadar cukup, malah menggerunkan lawan.
Oleh itu, tidak susah untuk memahami mengapa Khalid sentiasa
mewar-warkan jumlah rizab kerajaan Selangor kepada umum. Ia adalah strategi
politik serampang dua mata, pertama mendapat kepercayaan dan keyakinan rakyat
bahawa Selangor sedang ditadbir dengan baik, dan kedua ditujukan untuk Umno,
bahawa kerajaan negeri Pakatan Rakyat mempunyai dana yang cukup untuk berperang
dengannya sekiranya mereka melakukan apa-apa.
Meningkatkan rizab kerajaan negeri Selangor adalah satu
langkah politik untuk menyekat sebarang peluang Umno untuk merampas kembali
Selangor.
Hanya dengan rizab yang menggerunkan, Putrajaya tidak berani
melakukan sabotaj berbentuk kewangan pada kerajaan negeri Selangor kerana ia
tahu kerajaan Selangor mampu menyelesaikannya.
Ia dilakukan dengan baik oleh Khalid apabila beliau melawan
sabotaj Umno menggunakan isu kutipan sampah melalui pembelian sendiri jentera pengurusan
sampah.
Untuk membolehkan rakyat melupakan Umno di Selangor dan
hanya teringat kepada Pakatan Rakyat, Khalid memberikan air percuma 20m3 setiap
bulan kepada rakyatnya.
Pemberian air percuma ini menjadi satu mercu tanda
kecemerlangan pentadbiran Khalid, kerana rakyat tidak pernah menikmati
kemewahan ini semasa Umno-BN mentadbir.
Kerana air percuma ini, rakyat juga merasakan Selangor
ditadbir dengan baik kerana rizab semakin meningkat sehingga mampu memberikan
air percuma yang selama ini tidak mampu diberikan oleh kerajaan Umno-BN.
Air percuma ini pada kulitnya dilihat sebagai satu usaha
berkebajikan Khalid, tetapi di sebaliknya, ia sebenarnya dicatur dengan penuh
teliti yang merangkumi kehebatan ilmu strategik politik Khalid.
Lantikan Khusrin, gaji, istana
Sebagai seorang bekas CEO satu syarikat yang besar, setiap
tindakan Khalid akan dilakukan dengan penghujungnya “apakah kesudahan yang
diinginkan.”
Khalid perlu memastikan setiap langkah taktikalnya
menguntungkan kerajaan negeri dan juga rakyatnya meskipun berdepan dengan
keadaan yang amat sukar. Situasinya mesti win-win, atau win-lose, tapi lose
untuk pihak lain.
Selain itu, Khalid juga dilihat sentiasa mengelakkan diri
dan kerajaan negeri daripada bertembung dengan pihak istana.
Khalid belajar daripada episod bantahannya terhadap
pelantikan Datuk Mohammed Khusrin Munawi sebagai Setiausaha Kerajaan negeri
Selangor.
Ketika itu, walaupun Khalid membantah pelantikan Khusrin
yang dilakukan oleh Ketua Setiausaha Negara (KSN) tanpa merujuknya terlebih dahulu,
tetapi beliau tetap menghadirkan diri ke majlis angkat sumpat Khusrin atas
alasan menghormati Sultan Selangor.
Daripada segi politik, Khalid memahami sekiranya beliau
memulau majlis angkat sumpah tersebut, ia akan dilihat sebagai mengisytihar
perang dengan istana.
Apakah kebaikan atau keuntungan yang boleh dicapai dengan
berperang dengan istana? Tiada, malah ia merugikan kerana langkah itu akan
memberi laluan untuk Umno mempertingkat serangan dan menjejaskan sokongan
pengundi Melayu kepada Pakatan Rakyat.
Oleh itu, Khalid akur dengan lantikan Khusrin meskipun dalam
protes kerana menjaga hubungan baiknya dengan istana perlu diutamakan bagi
mengelak gangguan tidak perlu terhadap kerja beliau sebagai MB Selangor.
Langkah sedemikian juga mengelakkan beliau dan seluruh kerajaan negeri daripada
terperangkap dalam permainan Umno.
Berbalik ke waktu ini, ramai yang mengecam tindakan Khalid
menaikkan gaji exco, speaker, timbalan speaker dan beliau sendiri sebagai
menteri besar pada skala yang besar.
Walaupun panas pada awal isu ini terletus, tetapi akhirnya,
isu gaji tinggi di Selangor sebenarnya berpihak kepada kebijaksanaan politik
Khalid.
Gaji yang tinggi melambangkan kemakmuran pentadbiran
Selangor. Gaji MB lebih tinggi daripada PM sebenarnya satu kemenangan untuk
Pakatan Rakyat, kerana ia menunjukkan Selangor ditadbir jauh lebih baik
daripada Putrajaya sehingga membolehkan keadaan itu berlaku. Meskipun Umno-BN
mentadbir untuk 5 dekad lamanya, mereka masih tidak mampu berbuat demikian.
Khalid juga tidak mahu apa yang berlaku semasa pentadbiran
Umno-BN berlaku di zaman Pakatan Rakyat iaitu ahli politik termasuk exco
merekacipta projek dan menceburkan diri dalam aktiviti untuk menambah sumber
pendapatan diri dan keluarga kerana kesempitan wang. Situasi inilah menjadi
baja kepada suburnya masalah kronisme, salah guna kuasa, projek rundingan terus
dan rasuah di dalam pentadbiran Umno-BN.
Apakah jalan keluar untuk mengelakkan perkara ini berlaku?
Bagi Khalid, memberikan gaji yang setimpal kepada mereka adalah jalan keluar
paling mudah dan logik. Walaupun dari luar kenaikan gaji yang dicadangnya
kelihatan lumayan, sebenarnya gaji itu adalah setimpal dengan kecemerlangan
kerajaan negeri Selangor.
Jais, isu Allah dan PKNS
Dalam isu kemelut agama pula, Khalid sebagai MB Selangor
menghadapi dua ujian politik yang besar, kedua-duanya melibatkan tindakan Jais.
Pertama ialah serbuan Jais ke gereja DUMC dan yang kedua
ialah serbuan Jais ke Persatuan Bible Malaysia (PBM) untuk merampas Bible
berbahasa Melayu.
Khalid sudah tentu sedar isu Allah ini bukanlah isu akidah,
kerana sekiranya ia adalah isu akidah, sudah tentu hukumnya meliputi semua
negeri di Malaysia.
Namun, apabila ada sesetengah negeri dibenarkan kerajaan
untuk menggunakan Allah dan sesetengah negeri tidak, sudah pasti isu Allah pada
pandangan Khalid menjadi satu isu politik.
Isu Allah tidak pernah reda, dan malah makin buruk apabila
ahli politik, para peguam dan media daripada kedua-dua belah terus
menghangatkan suasana dengan menegaskan pandangan masing-masing mengenai
penggunaan nama Allah.
Penganut Kristian terus menggesa pemimpin bukan Islam
daripada PR untuk bersuara mempertahankan hak mereka. Mereka juga mengharapkan
pemimpin Melayu PR bersuara untuk pihak mereka menggunakan fakta sejarah dan sudut
perlembagaan.
Pihak satu lagi pula, mereka terus bertegas bahawa Allah
adalah hak milik eksklusif orang Islam dan tidak boleh digunakan oleh penganut
agama lain.
Perkara ini menjadi lebih rumit, apabila kajian UMCEDEL dan
Merdeka Centre menunjukkan lebih daripada 75% orang Islam di Malaysia
berpendapat bahawa Allah adalah hak milik eksklusif orang Islam.
Oleh itu, apakah kesudahan yang diharapkan daripada kemelut
Allah ini?
Dalam isu Allah, situasi apakah yang paling menguntungkan
Pakatan Rakyat dan pada masa sama menghalang Umno terus mengambil untung
politik daripada segi menjauhkan pengundi Melayu pedalaman daripada mendekati
Pakatan Rakyat?
Itu yang menjadi pertimbangan Khalid. Khalid sedar isu Allah
sudah menghampiri tahap tiada penyelesaian, maka apa yang boleh dilakukannya
ialah mengelakkan diri dan kerajaan negeri daripada menambah minyak pada isu
yang tengah membara.
Ini dilakukan oleh Khalid dengan mengambil sikap pasif
terhadap isu tersebut.
Khalid tahu mengheret kerajaan negeri ke kemelut Allah
adalah satu tindakan tidak bijak. Isu Allah ini sepatutnya masalah kerajaan
persekutuan, dan tiba-tiba kini ia cuba dijadikan seolah-olah ia masalah
Selangor kerana tindakan Jais seperti cara Umno melontarkan kentang panas isu
Allah ini kepada PAS.
Apakah kesudahan yang boleh diharapkan jika Khalid membawa
kerajaan negeri untuk berperang dengan satu agensi di bawah kuasa sultan?
Tiada, kerana 75% orang Melayu tidak bersetuju dengan nama Allah digunakan oleh
agama lain, sudah tentu berperang dengan Jais dan Mais tidak akan menyelesaikan
kemelut ini.
Berpihak kepada mana-mana pihak akan menyemarakkan keadaan.
Langkah yang boleh diambil oleh Khalid ialah meredakan keadaan.
Bagaimana untuk meredakan keadaan? Iaitu dengan bersikap
pasif dan mengelak daripada melakukan apa-apa yang boleh menghangatkan lagi
kontroversi dan memberi peluang kepada Umno untuk menyerang.
Maka, kerajaan negeri Selangor mengambil pendirian
menghormati apa yang dilakukan Jais dan Mais untuk tidak dilihat bertembung
dengan istana sambil memberikan teguran kepada Jais agar memaklumkan terlebih
dahulu kepada kerajaan negeri sebelum serbuan dilakukan pada masa depan.
Sikap pasif Khalid juga boleh dilihat apabila beliau tidak
menyahut cadangan beberapa Adun DAP untuk meminda Enakmen 1988 Selangor. Jika
disahut, maka Khalid sendiri membantu DAP dan Pakatan Rakyat memijak bom yang
dipasang lawan.
Itulah langkah tengah yang diambil oleh Khalid untuk
meredakan isu Allah.
Sudah tentu, ada pihak yang tidak senang dengan tindakan
Khalid, tetapi daripada sudut politik, apa yang dibuat Khalid menghentikan isu
Allah daripada terus marak dan dimanipulasikan pihak tertentu untuk menegangkan
lagi hubungan antara kaum dan agama di Selangor.
Dan sikap pasif Khalid ini memberi manfaat kepada Pakatan
Rakyat daripada terus rugi daripada sudut persepsi politik bahawa mereka tidak
berpihak kepada orang Melayu.
Khalid sedar bahawa Pakatan Rakyat berhadapan dengan masalah
kurangnya sokongan Melayu pedalaman, dan orang Melayu pedalaman ini tidak
mempunyai masalah untuk kekal bersama Umno-BN.
Oleh itu, daripada sudut politiknya, Khalid tidak boleh
melakukan sesuatu yang menambahkan alasan untuk mereka kekal bersama Umno-BN.
Bagi rakyat di kawasan bandar dan semi-bandar, terutamanya
pengundi bukan Islam, Khalid memilih untuk mengambil 'calculated risk' dengan
menaruh harapan bahawa mereka sedar bahawa ini adalah permainan Umno-BN. Khalid
menaruh keyakinan bahawa mereka akan kekal bersama Pakatan Rakyat untuk
menumbangkan Umno-BN.
Kontroversi di PKNS dan pemecatan 30 pekerja kontrak di PKNS
juga secara tersiratnya menunjukkan kehebatan Khalid berpolitik.
Tindakan tegas dan cepat ini dilakukan pada waktu PRK Kajang
bakal langsung dapat mengurangkan protes dalaman secara drastik terhadap isu
ini kerana masing-masing ingin menjaga kepentingan kempen Datuk Seri Anwar
Ibrahim di Kajang.
Memahami CEO Khalid
Sebagai seorang CEO, Khalid perlu memastikan perniagaan
Guthrie adalah terjamin. Sebagai MB, Khalid perlu memastikan Selangor terus
berkembang, terus kaya dan terus kekal di tangan Pakatan Rakyat.
Kerajaan Selangor mesti kekal telus. Kerajaan Selangor mesti
dilihat kerajaan yang ‘do what you say, and say what you do.’
Asalkan kerajaan Selangor kekal di tangan Pakatan Rakyat
dengan kepercayaan yang diberikan rakyat, barulah rakyat dan parti Pakatan
Rakyat dapat mendapat manfaat daripadanya. Jika ia kembali kepada Umno-BN,
hanya segelintir yang sahaja yang dapat tinggal di rumah seperti istana.
Kerajaan negeri yang mencampur-adukkan hal ehwal kerajaan
negeri dengan hal parti tidak akan bertahan lama.
Banyak keputusan kerajaan negeri perlu diambil atas
kepentingan kerajaan negeri, dan kebanyakan keputusan tersebut sebenarnya tidak
menguntungkan parti politik; sebagai contoh - mengurangkan pembelanjaan
daripada sudut lantikan politik atau memberi projek kecil-kecilan untuk
membiayai program parti secara halus.
Lebih-lebih lagi, Khalid tahu agensi seperti SPRM adalah
‘lebih rajin’ untuk menyiasat salah laku di dalam kerajaan negeri milik PR
berbanding Umno-BN. Oleh itu, beliau tidak boleh mengambil sebarang risiko
untuk SPRM dan Umno-BN mendapat sebarang bukti kesilapan dengan membiarkan hal
ehwal negeri disalahgunakan untuk keperluan parti.
Beliau terpaksa kedekut. Demi kerajaan Selangor untuk terus
hidup, Khalid perlu pentingkan kepentingan kerajaan negeri daripada kepentingan
parti.
Barangkali itulah yang menyebabkan ahli partinya sendiri
menuduh beliau tidak pandai berpolitik, meskipun langkah politik Khalid untuk
menghalang kemaraan Umno di Selangor cukup mengkagumkan.
Sebagai seorang bekas CEO di syarikat sebesar Guthrie,
mustahil Khalid tidak mahir berpolitik. Politik dalam dunia korporat kadangkala
adalah jauh lebih ganas daripada politik di luar.
Khalid tidak pernah malu menyatakan bahawa beliau kaya. Dan
kerana itu, beliau "has nothing to lose."
CEO yang menampilkan dirinya seolah-olah tidak pandai
berpoltik, tetapi, pada masa sama cukup berani dan tangkas membuat keputusan
(lihat episod PKNS) apabila situasi memerlukannya adalah amat digeruni oleh
kawan mahupun lawan.
Apakah anda masih percaya Khalid tidak bijak berpolitik? –
Ulasan